PODSUMOWANIE 12-tu MIESIĘCY

Żeby tradycji stało się zadość tak i w tym roku przygotowałam Wam kolarz składający  się z 12 miesięcy, trudno się go robiło, bo postów pisałam w tym roku wyjątkowo mało, ale jakoś poskładałam to w całość i jest.

Co jednak najważniejsze to już chciałam złożyć Wam życzenia Noworoczne, gdyż moje plany nie uwzględniają bloga  w tym roku.

Kochani chciałam Wam bardzo podziękować za obecność na blogu za to, że chce Wam się czytać i komentować, że znajdujecie chwilkę aby do mnie zajrzeć za to bardzo dziękuję:) 

 W nadchodzącym Nowym Roku życzę Wam spełnienia wszelkich marzeń, tych maleńkich i tych wielkich, realizacji wszelkich planów, spełniania się w tym co robicie i satysfakcji z tego. Niech każdy nowy dzień przyniesie Wam nowe wyzwania!

Cudownego Sylwestra!

Styczeń

Luty

Marzec

Kwiecień

Maj

Czerwiec

Lipiec

Sierpień

Wrzesień

Październik

 Listopad

Grudzień

JUŻ PRAWIE WSZYSTKO...

 Dom już w odświętnych szatach, ostatnie zamówienia zostały wysłane, pierniczki upieczone i pierogi też ulepione czekają na swoją premierę w ten wyjątkowy wieczór, i choć prawie wszystko już skończone to jakoś tak mi wyjątkowo smutno w tym roku... W sumie nie tylko w tym, chyba zawsze smutek gdzieś głęboko  tkwił na dnie serca i tak już od 12 lat... Niby pięknie i cudownie z moimi chłopcami, w przedświątecznej gonitwie bardzo mi pomagają, mogę liczyć na ich obecność i na ich wsparcie ale w Wigilię szczególnie brakuje mi Jej...cudownej kobiety, pełnej radości i zaangażowania w każdą najmniejszą rzecz, którą robiła. To Ona nauczyła mnie wszystkich wigilijnych potraw, wtedy gdy jeszcze nie byłam niczego świadoma, Ona nauczyła mnie lepić uszka i robić barszcz taki, jaki nie udaje się w żaden inny dzień w roku, i w żaden inny dzień w roku tak strasznie nie brakuje mi jej tak,  jak właśnie w ten dzień. Z Nią wieczorami (bo tylko wtedy miała czas) mieszałyśmy w garach, doprawiałyśmy i smakowałyśmy wszystkie świąteczne potrawy. To Ona pochwaliła mnie, że siekam farsz do uszek lepiej niż niejedna maszyna i, że przy mojej precyzji wcale takowa nie jest potrzebna:). Przez to dziś moim chłopcom mogę zrobić sernik, który kochają tak samo jak ja i który zawsze się udaje, a w Święta jeszcze szczególnie nam wszystkim smakuje.

Mamuś dziękuję Ci za to!

Kochani a Wam życzę dużo spokoju w tej przedświątecznej gonitwie i nie zapominajcie co w życiu jest najważniejsze.

Z życzeniami się jeszcze na pewno pojawię zatem bywajcie:)

ila

ODLICZAM...

 Jeszcze tylko, albo już tylko 12 dni pozostało do Wigilii! Czas pędzi jak szalony a ja mam jeszcze mnóstwo zamówień do skończenia, i mam nadzieję, że w tym tygodniu już ten rozdział zamknę, bo choć domek już w świątecznych szatach to jeszcze nie potrafię tak do końca się tym cieszyć.

W sobotę wzięłam się w garść i zawiesiłam girlandę na schodach, umyłam okna i porozstawiałam gdzieniegdzie świerkowe gałązki, śnieżne gwiazdki pod sufitem wieszałam w nocy, jak domownicy przebywali w słodkich objęciach Morfeusza. Dwie z wielu nieprzespanych nocek i gwiazdki wiszą i cieszą moje oczy:) Cudowny srebrny świerk czeka już w garażu, ale jeszcze nie jego pora, jeszcze chwilkę i on zawita w nasze skromne progi i będzie cudownie pachnieć świętami i pierniczkami. Lubię ten czas!

A Wasze domki już troszkę ubrane czy jeszcze czekacie:)?

Nie wygospodarowałam niestety w tym roku czasu na zrobienie stroika adwentowego, a że co roku miałam inny w tym roku się nie udało, bo jakoś pomysłu też zabrakło. W drewnianą tacę powtykałam tylko świerkowe gałązki, wstawiłam dwa lampiony, dodałam szyszki i stroik sam się zrobił.

Na ścianie w przedpokoju zawisł delikatny wianuszek z gałązek bukszpanu

Dziś przed domem też powstała mała symboliczna kompozycja na oknie i przy drzwiach ale to może
następnym razem więcej pokażę.

W końcu udało mi się kupić przepięknego ciemiernika, będzie jak znalazł na tegoroczne święta

Pozdrawiam Was cieplutko i życzę cudownego tygodnia
ila:)

PRZEPADŁAM...

Serca zawładnęły moim umysłem, domem i sercem. Przepadłam!

W tym roku zainteresowanie serduszkami przeszło moje najśmielsze oczekiwania, z czego się bardzo cieszę i WAM bardzo za to dziękuję:)

Szyję je dla Was i cieszę się, że tak się podobają, a naprawdę wkładam w te maleństwa kawał własnego serducha:)))

Dostępne oczywiście na blogu ZAPACH RUMIANKU.

Pytacie nadal o czerwone, te też się już w przyszłym tygodniu pojawią:)

Tym czasem pozdrawiam Was cieplutko i uciekam do serduszkowania.

Ps. Przypominam też, że już w najbliższy weekend Jarmark na Nikiszu w Katowicach, tam też będziecie mogły dostać moje serducha:)))

Miłego dnia kochani!!!:)

NOWY NABYTEK

Zmieniłam kanapę, tamta już od dłuższego czasu wołała o pomstę do nieba, niestety. 

Szkoda bo bardzo ją lubiłam ale w zeszłym roku zaczęła się "sypać" tapicerka z ekoskóry. a jak pytałam ile kosztowałoby obicie i  wymiana materacy to okazało się,że lepiej kupić nową.

Po nocach siedziałam i szukałam sofy rozkładanej, bo tylko taka u nas wchodzi w grę i powiem szczerze,że trudno byo coś znaleźć żeby budźetu domowego nie zrujnować, było ładne i rozkładane. Od zawsze podobały mi się Ikeowskie ektorp ale zapoznałam sie z opiniami i nie były one optymistyczne. chciałam coś co pasowałoby do stylu rustykalnego i angielskiego, aż udało mi się znaleźć tą własciwą, i jest bardzo w stylu ektorpa, a co najważniejsze mogłam sobie wybrać kolor tapicerki, wiec padło na beż. Dzwoniłam też do kilku salonów żeby zasiegnąc opini eksperta w sprawie sof rozkładanych i tylko w jednym pani poinformowała mnie,że kanapy rozkładane niestety po 3 latach  ciągłego użytkowania nie wyglądają zbyt dobrze, żeby nie powiedzieć,że nie nadają się do użytku, i to podobno jest niezależne od ceny, bo do budowy każdej używają tych samych materiałów wewnętrznych, czyli sprężyn oklejonych gąbką, bo porządne materace wkładane do sof rozkładanych znajdują się dopiero w tych sofach , których cena jest bardzo wysoka, a podobno to i tak nie daje gwarancji. Jak owa pani stwierdziła, kto ma kanapę starą z lat 90 to ma szczęście:)

No ale cieszę się z tej, którą obecnie mamy, przynajmniej nie muszę ciągle ścielić koca bo dostawałam już z tym szału. 

Zdjęcia zostawiają dużo do życzenia bo telefonem robione, więc jakość jaka jest , każdy widzi;)

 Obiecałam też ,że napiszę Wam miejscowości, w których bedziecie mogły kupić moje wyroby na świątecznych jarmarkach, a tak będą opakowane:). Także jeśli będziecie miały okazję, to szukajcie ich w Katowicach 3 i 4 grudnia- Jarmark na Nikiszu oraz 11 grudnia na Jarmarku Rzeczy Ładnych w Chorzowie:))

Pozdrawiam Was cieplutko i zmykam do serduszkowania:))

RUSZYŁAM:)

Witajcie:)), jak obiecałam na blogu ZAPACH RUMIANKU ukazały się nowe posty, aż trzy

bo chciałam jakoś podzielić serducha kolorami.

No jakoś serca najbardziej mi "leżą" próbowałam szyć choineczki i gwiazdki ale rezultat mnie nie zadowalał, a z serduchem poszaleć można, a poza tym to nie chcecie innych ozdób z tego co mi wiadomo więc serca dla Was szyję:))

W tym roku pojawiły się nowe wzory, wieczorami siedziałam i wymyślałam i tak oto możecie zobaczyć moją autorską jemiołę czy choinkę, mam nadzieję, że przypadną Wam do gustu bo ja jestem zadowolona ( i jaka skromna:)))

I jeszcze z masą solną się przeprosiłam powstały reniferki w świątecznych kubraczkach i mikołaje z długą brodą, te robiłam dla koleżanki na jarmark, przy najbliższej okazji podam dzień i miejsce, w którym jarmark się odbędzie, może któraś z Was zechce " odwiedzić" moje zwierzątka:))

Pozdrawiam Was cieplutko i zasyłam słoneczko, które u mnie właśnie zaświeciło:)

ila:)

LISTOPADOWA ODSŁONA KUCHNI

Długo już nie pokazywałam kuchni od strony drzwi wyjściowych, więc dziś to czynię:)) A zaszły dosyć spore zmiany kolorystyczne, bardziej ze względów wizualnych i praktycznych niż z samej chęci zmiany, otóż musiałam przemalować blat kuchenny:(((. Padło na kolor brązowy, a to dlatego,że to jedyny kolor który zakrył niechciane czarno-sine zacieki przy zlewie. Okazało się, że pan który montował nam zlew niestety nie zabezpieczył sylikonem ani lakierem drewna przy wyciętym otworze zlewowym i szybko drewno piękne i jasne zaczęło zmieniać kolor na siny a później na czarny:((((. Doprowadzało mnie to do szału, próbowałam zeszlifować w tym miejscu zacieki ale niestety wżarły się głęboko w drewno i nic to nie dało. Po całkowitym zeszlifowaniu resztek lakieru powierzchnię zabezpieczyłam brązowym drewnochronem. Blat jest teraz bardzo ciemny ale woda "nie stoi" na nim ale skrapla się i nie wsiąka w drewno. W kuchni zrobiło się z tego powodu dosyć ciemno, więc musiałam też zmienić zasłonki na całkowicie białe, dla kontrastu i delikatnego rozjaśnienia, teraz za to pasują do białych cegieł. Przy samej ścianie zamocowałam też dla zabezpieczenia przed wilgocią drewniane listwy. 

Po wymianie drzwi, futrynę i ścianę przy nich obudowaliśmy szeroką drewnianą listwą, teraz wyglądają na bardzo masywne i mają identyczny kolor jak blat kuchenny i stół. Okazało się,że mam w tym kolorze jeszcze kilka kuchennych drobiazgów, więc wszystkie je powyciągałam i kuchnia nieco zmieniła charakter, no ale nadal to moje ulubione miejsce w domu:)

Dziś dosyć sporo zdjęć, bo pożyczyłam aparat aby zrobić świąteczną sesję moim serduszkom, a w międzyczasie popstrykałam też kuchenkę:))

A jutro zapraszam do ZAPACHU RUMIANKU  i na facebooka, abyście mogły zobaczyć co wymodziłam.

Wytrwałym dziękuję za uwagę

Buziaki dla Was ila:)

 Z prawej strony na zdjęciu widoczny fragment nowej futryny i drzwi...

A tu na zdjęciu zalążek tego co już jutro na blogu:)