CERAMICZNIE...

Dziś chwale się miseczką, o której kiedyś już wspomniałam. To moja jedyna pamiątka ze szkoły, jestem z niej niezwykle dumna bo to moja pierwsza praca i mimo, że nie jest równiutka to i tak bardzo mi się podoba. Dziś pełni funkcje typowo dekoracyjną czasem tylko użytkową, wolę wpatrywać się w jej błękitne dno. Często gdy mam chandrę biorę sobie ją do ręki i wracają wspomnienia, uwielbiam jej chropowatą fakturę, zrobiona jest z gliny szamotowej, która używana była do wyrobu rur i którą dostawaliśmy gdy jakaś rura wyszła krzywa. Zajęcia z ceramiki bardzo lubiłam a, że odbywały się jesienią to do tej pory roku mam szczególny sentyment i często najwięcej pomysłów przychodzi mi do głowy właśnie tą porą :). Glina szamotowa jest porowata i nie nadaje się do robienia rzeczy użytkowych ale wielkie butle bardzo dobrze się sprawdzają w roli dekoracji.
Miseczka nie jest duża ma 15 cm średnicy, wykonałam ją metodą wałeczków, nie będę jej opisywać bo nie chcę Was tym zanudzić, ale to bardzo fajna metoda:), na dno położyłam potłuczone błękitne szkło. Niestety szkło topi się w niższej temp. aniżeli rury szamotowe są wypalane i po prostu się "zagotowało", i w takiej postaci zastygło.
Dziś można spotkać wyroby szamotowe mniej chropowate i porowate z równiutko zastygniętym szkłem, sama mam w domu kilka takich rzeczy, ale podoba mi się moja miseczka, bo jest jedyna w swoim rodzaju:)
Tym postem przypomniałam sobie stare dobre czasy:)

Dziękuję za Wasze wcześniejsze słowa otuchy, i cieszę się, że lubicie do mnie zagladać. To dla mnie bardzo ważne:)

Pozdrawiam Was bardzo cieplutko ila:)